Gjenom lange tider,
hev i våre bryst,
Tru i mot vona,
våre hjarto slått,
Medan våre auge,
spent mot framand kyst,
Spæjande aust
mot Zion heve gått.
:,:Hev me gjenom hundreåra bôre,
vona om å koma heim,
og få sjå på ny i fridom,
Zion og Jerushalajem:,:
Gjenom lange tider
græt me sårt og tungt,
Medan våre søner
fall i krig,
Tårene me ofra,
rann i mangt eit hav,
Sønene våre
vart lagd i framand grav
:,:Men igjenom hundreåra bar me,
vona om å koma heim,
Og få sjå på ny i fridom,
Zion og Jerushalajem:,:
Gjenom lange tider,
såg me murane,
kring den byen
Herren Gud oss gav
Herrens hus vart rive,
sorga ho var stor
Men me trudde
på vår Herres Ord:
:,:At me eingong, i mot tidas ende,
atter skulde koma heim,
Og få sjå på ny i fridom,
Zion og Jerushalajem:,:
Gjenom lange tider,
min’st me Jordans elv,
Korleid’s bekkar
renn frå høge fjell,
Sidan korleid’s
Åa veks seg vill og stri
og i Kinneret,
vert Åa atter fri.
:,:Gjenom hundreåra hev me vona,
at me eingong skulde sjå ho att
Jordans-Åi, som me måtte kryssa,
då me fekk vårt land, vår heim, vår skatt:,:
Gjenom lange tider
laud det barnegråt,
Millom knuste murar
i Guds stad,
Byen låg i røyser,
men kallar «kom no heim,
Nåden ventar,
i Jerushalajem»
:,:Gjenom åri hev me alle sunge:
Neste år i Jeru’shala’jem,
No er tida komen, me er heime,
blessa landet, blessa hus og heim:,:
Gjenom lange tider,
hev i midnattsvakt,
Våre kvende
vakta landets skatt!
Tårene hev runne,
Zion var gått tapt,
Så kom bôdet,
Israel gjenskapt!
:,:Me hev gjennom hundreåra bôre,
vona om å koma heim, Og få sjå
på ny i fridom, Zion og Jerushalajem:,:
Gjenom lange tider
hev i våre bryst,
Hjarto banka,
blodet runne trutt,
Medan tåreofret,
fall på graver ned,
Brydda fedrearvi
i vår sjel
:,:Me hev gjennom hundreåra bôre,
vona om å koma heim,
Og få sjå på ny i fridom,
Zion og Jerushalajem:,:
Gjenom lange tider,
hev vår kjærleik viss,
Alltid vore til
for land og folk,
Herren Gud, den strenge,
vil forbarme seg,
Yver folket
som han kjøpte seg
:,:Me hev gjenom hundreåra vona,
at me eingong skulde sjå det skje,
at me heim til Zion skulde koma,
og få leva her i evig fred:,:
Gjenom lange tider,
hev me hatt den von,
At me ein dag
skulde koma heim,
Då skulde me sjå landet,
med elv og fjell og sjø,
Den von kan fyrst,
med siste jøde dø
Me hev gjenom hundreåra bôre,
vona om å koma heim,
og få sjå på ny i fridom,
Zion og Jerushalajem
For vår Gud hev i Torah’en lova,
at me skulde koma heim,
og få sjå på ny i fridom,
Zion og Jerushalajem
|
